گره چینی در معماری ایرانی

اهمیت گره چینی در تاریخ معماری ایران

این هنر زیبا از عناصر بسیار مهم در معماری ایران بشمار می رود ، هنر گره چینی در معماری ایرانی بسیار رواج و کاربرد داشته است.

برای مثال می توان به درب ها و پنجره های سنتی اشاره کردکه در طول تاریخ در سرزمین پارسی از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده است.

بطور کلی مشبک های چوبی با معماری ایران اجین بوده و بخش مهمی از فرهنگ و هنر ایران را در بر داشته است.

از نمونه های تاریخی مشبک های گره چینی میتوان به درب پنجره های:

مسجد نصیرالمک ، عمارت چهل ستون ، عمارت هشت بهشت ، خانه شیخ الاسلام ، خانه های تاریخی اعلم ، خانه های تاریخی کاشان نظیر:

خانه عباسیان و خانه بروجردیان و نمونه های پرشمار دیگری اشاره نمود.

هنر گره چینی از هنرهای بسیار زیبایی است که از بدو دوره اسلامی در سرزمینمان بسیار پر کاربرد بوده‌است.

برخی از پژوهشگران و تاریخ شناسان بر این باور هستند که شروع  استفاده از این هنر در معماری ایران از دوران خلفا عباسی بوده و در قرن ۶ تا ۸ هجری قمری در کشور های  مصر و سوریه بوجود آمده است و از همان دوران به سرزمینمان ایران رسیده‌است.

بر اساس آثار موجود در کشور پیشینه هنر گره چینی در معماری ایران به دوران سلجوقی و صفوی بازمی‌گردد.

خاستگاه آن نیز شهر اصفهان بوده‌است و از این سبک کار به‌طور معمول در ساخت دربهای اماکن متبرکه، مقابر، منابر و از مشبک در پنجره‌های منازل و کاخ‌ها و نرده‌ها استفاده می‌شده‌است.

نمونه ای از ساخت گره چینی توسط گروه هنری سنتی دکور:

برای مشاهده ، خرید و یا ثبت سفارش اینجا کلیک کنید.